LULZIM BREZNICA: E NJËJTA STINË...

Në kryeqytet
stinë vjeshte kishte zbritur,
Gjethet e shpresës kishin rënë,
era i shtynte ,
fishkëllima makinash
shurdhonin,
kudo reklama partish
Në udhëkryq
Një plak priste.

Premtime gjithandej,
E vjeshta s'la gjeth në degë
Plaku shikonte
Posterët e ngjitur mureve,
zhurmën e makinave,
gjethet e rëna,
Dhe mundohej në bastunin e tij
ta mbante barazpeshën,
Treni i kohës
Me shekuj vononte.

Atëbotë,
thoshte plaku isha i ri
Por dhe atëherë
Binte po i njëjti shi!